اعتراف تکان دهنده دیوید اتنبرو در 99 سالگی: اگر دریا را نجات ندهیم، همه چیز را از دست می دهیم
به گزارش مجله مهاجر، دیوید اتنبرو کیست؟ صدای طبیعت در قرن بیستم و بیست و یکم
سر دیوید اَتنبرو (Sir David Attenborough) یکی از شناخته شده ترین چهره های طبیعت دوست در دنیا است. او که متولد 1926 در بریتانیاست، بیش از هفت دهه از زندگی اش را وقف روایت گری و مستندسازی درباره حیات وحش و زیست بوم های زمین نموده. صدای گرم، آرام و پرنفوذش در صدها مستند درباره طبیعت، نسل های زیادی را با زیبایی های سیاره ما آشنا نموده است. حضور او در سری مجموعه های مشهور مانند Planet Earth و The Blue Planet تأثیر عمیقی بر نگرش عمومی مردم نسبت به محیط زیست گذاشت.

اتنبرو نه فقط یک مستندساز، بلکه آموزگاری دنیای برای حفظ زمین است. او با استفاده از داده های علمی، پژوهش های به روز و قدرت روایت گری بی نظیر، پیروز شده است مفاهیم پیچیده بوم شناسی (Ecology) را به زبان ساده و تأثیرگذار برای عموم مردم بازگو کند. اکنون، در آستانه نود و نهمین سال زندگی اش، او بار دیگر با پیغامی دردناک اما حیاتی به میدان آمده است.
مستندی تازه و پیغامی اضطراری از دل اقیانوس ها
در مستند جدیدی با عنوان اقیانوس با دیوید اتنبرو (Ocean with David Attenborough) که هم زمان با تولد 99 سالگی او منتشر می گردد، این چهره افسانه ای محیط زیست، برای آخرین بار ما را با خود به عمق دریاها می برد. این بار نه فقط برای نمایش شگفتی ها، بلکه برای هشدار دادن: اگر کاری نکنیم، همه چیز از دست خواهد رفت.
او در این مستند از دریا به عنوان بزرگ ترین سرمایه بشری در برابر بحران اقلیمی نام می برد و تأکید می نماید که شرایط فعلی اقیانوس ها به شدت وخیم شده است. آلودگی های پلاستیکی، گرمایش دنیای، تخریب صخره های مرجانی و صید بی رویه، همه نشانه هایی از بیماری مزمن دریاهای ما هستند.
وقتی حقیقت تلخ با آرامش گفته می گردد
در بخشی از مستند، اتنبرو با لحنی آرام و صدایی لرزان می گوید:
نزدیک خاتمه عمرم هستم. بعد از تقریباً یک قرن زندگی روی زمین، حالا می دانم مهم ترین جای زمین نه روی خشکی، بلکه در دل دریاست.
او به یاد می آورد که در کودکی، دریا را سرزمینی رام نشده و بی سرانجام می دانستند؛ اما اکنون، همان دریا زخمی، تنها و در معرض فراموشی است. اَتنبرو اضافه می نماید: اگر دریا را نجات دهیم، دنیا را نجات می دهیم. بعد از یک عمر تصویر برداری از سیاره ما، به این نتیجه رسیده ام که هیچ چیز مهم تر از این نیست.
کشف های قرن و امیدی برای بازسازی
این مستند تنها یک مرثیه نیست، بلکه همراه با اندوه، نوید هم می دهد. اتنبرو از پیشرفت های علمی شگفت انگیزی می گوید که در طول قرن گذشته در بستر اقیانوس ها به دست آمده است. او به گونه های تازه کشف شده، مسیرهای مهاجرتی بزرگ و اکوسیستم هایی با پیچیدگی خیره کننده اشاره می نماید که هنوز هم می توانند احیا شوند.
او با اتکا به پژوهش های تازه، نشان می دهد که مناطقی از دریا که حفاظت شده اند یا از صید آزاد رهایی یافته اند، با سرعتی باورنکردنی به حیات بازگشته اند. همین نکته است که به او، و به ما، امید می دهد.
آخرین پیغام مردی که دنیا را به طبیعت پیوند زد
یکی از عمیق ترین جملاتی که در این مستند شنیده می گردد، این است: اگر مستندهای طبیعت وجود نداشتند، دنیا امروز بسیار بدتر از این بود. این جمله، جوهره کاری ست که اتنبرو در 70 سال گذشته انجام داده؛ او تنها ثبت کننده طبیعت نبود، بلکه پلی بود میان انسان و سیاره مادر.
در فضای مجازی، کاربران با بغض و تحسین از جمله های خاتمهی اتنبرو یاد کردند. یکی نوشت: امیدوارم 100 ساله گی اش را جشن بگیرد، اما خواهش می کنم قبل از آن، به حرف هایش گوش کنیم. و دیگری نوشت: نباید صبر کنیم تا از دنیا برود و بعد به نامش کاری کنیم. حالا وقت عمل است.
صدای دریا را بشنو، پیش از آن که خاموش گردد
مستند Ocean نه فقط یک فیلم دیدنی، بلکه یک زنگ هشدار است. اَتنبرو به ما می گوید هنوز دیر نشده، اگر بخواهیم. هنوز می توان از تجربه ها، پژوهش ها، و صداقت گفتار او بهره برد و برای نجات زمین، از دریا شروع کرد. شاید این آخرین فرصت باشد تا به صدای دریا، از زبان پیرمردی خردمند، گوش بسپاریم.
منبع: یک پزشک