جزیره wrangel: جزیره خرس های قطبی و ماموت های پشمی - مجله مهاجر

جزیره wrangel، در قطب شمال، یکی از متروک ترین جزایر روسیه است. اعتقاد بر این است که این جزیره ناهموار آتشفشانی که دمای تابستان ها در آن به ندرت به بالای صفر می رسد و خط بین المللی تغییر تاریخ، مرزی که دو نیمکره شرقی و غربی به هم می رسند را احاطه نموده، آخرین مکان در روی کره زمین است که ماموت های پشمی در آن زندگی می نموده اند. با کمال تعجب، این منطقه خشن یک زیست بوم متنوع شامل روباه های قطبی، خوک های آبی، شیرماهی، گاوهای عنبر، موش های صحرایی قطب شمال و گونه های متعدی از پرندگان را نگهداری می نماید. اما فراوان ترین گونه در این منطقه خرس قطبی است.

در این جزیره تعداد خرس های گرسنه سرگردان به قدری زیاد است که در پنجره های کلبه ها و کابین هایی که برای اقامت موقت محققین و محیط بان ها در نظر گرفته شده اند، میخ های بلندی برای جلوگیری از حمله خرس ها در نظر گرفته شده است. علامت های خطر روی در کلبه ها نصب شده است که به افراد یادآوری می نماید وقتی از کلبه بیرون می روند، مراقب خرس ها باشند.

جزیره Wrangle بالاترین تراکم خرس های قطبی را در تمام منطقه قطبی دارد. خرس ها هر سال تابستان زمانی که یخ ها ذوب می شوند، به این منطقه می آیند و تا زمستان و آغاز چرخه تازه یخبندان در این جزیره می مانند. بعلاوه خرس ها برای تولد و پرورش توله هایشان به اینجا می آیند و آن ها را برای زمستان بعدی آماده می نمایند. خرس قطبی در واقع یک جانور دریایی است که دوست دارد وقتش را در آب بگذراند. زیستگاه مورد علاقه او یخ های دریایی است که فلات قاره و اقیانوس قطب شمال را می پوشاند. او معمولا روی لبه صفحات یخ زندگی می نماید، پس می تواند فوک ها و سایر جانوران دریایی را شکار کند.

اما در چند دهه گذشته، تغییرات آب وهوایی خرس ها را مجبور نموده است که مدت زمان بیشتر و بیشتری را روی خشکی بگذرانند، زیرا یخ ها زودتر آب می شوند و دیرتر یخ می بندند و بنابراین طول دوره های بدون یخ بیشتر است. در مقایسه با 20 سال پیش، خرس های قطبی به طور میانه یک ماه بیشتر در جزیره Wrangel می مانند. بعلاوه تعداد خرس هایی هم که هر سال به جزیره می آیند، در حال افزایش است. در سال 2017، محققین تعداد 589 خرس را در جزیره شمارش کردند که به طور غیرمعمولی بیشتر از میانگین قبلی 200 تا 300 خرس بود.

آخرین پناهگاه ماموت های پشمی

ماموت های پشمی حدود 10000 سال قبل هنگامی که یخچال های طبیعی و کوه های یخ آب شدند و زمین گرم تر و در عین حال با حیوانات بزرگ متخاصم شدند، از بین رفتند. کاهش زیستگاه و شکار شدن به وسیله انسان ها باعث ناپدید شدن حیوانات شد، اما جمعیت های منزوی در منطقه ها متروکه ای مثل جزیره Wrangel جایی که این ماموت ها تا حدود 4000 سال قبل رونق داشتند، باقی ماندند. چنانچه روش سنجش کربن (Carbon dating) برای معین قدمت اجسام مختلف به جا مانده از آن دوران نشان می دهد، احتمالا آخرین سده های وجود ماموت، این حیوان با انسان ها همزمان زندگی می نموده است. این احتمال نیز وجود دارد که شکار گله های ماموت به وسیله انسان ها در این جزیره یخ زده باعث انقراض آن ها شده باشد. امروزه به جای مانده های ماموت های پشمی مثل دندان های بلند و تیز و اجزای استخوان آن ها در جزیره دیده می گردد.

مکان میراث دنیای یونسکو

برخلاف کانادا و آمریکا، خرس های قطبی در روسیه تحت حفاظت هستند. اتحاد جماهیر شوروی هر نوع شکار آن ها را در سال 1956 ممنوع نمود. اما پس از فروپاشی شوروی، منابع قانونی کافی در این مورد وجود نداشته و شکار در منطقه ها حفاظت شده هنوز هم یک مشکل است. در سال های اخیر، خرس های قطبی به علت عقب کشیدن یخ های دریایی، آغاز به پیش آمدن تا روستاهای ساحلی در Chukotka نموده اند که باعث به خطر افتادن زندگی انسان ها و بالا رفتن احتمال شکار غیر قانونی آن ها شده است.

در سال 1976، اتحاد جماهیر شوروی، جزیره Wrangel و جزایر نزدیک آن به نام Herald و آب های اطراف آن ها را به عنوان محل حفاظت شده اعلام نمود. تا دهه 1980، گله های گوزن شمالی در جزیره Wrangel منسوخ و دو محل سکونت آن ها جابجا شد. در سال 2004، جزیره به عنوان میراث طبیعی دنیای به وسیله یونسکو در نظر گرفته شد. اینجا یکی از 5 مکان میراث دنیای یونسکو در قطب است و تنها مکانی است که از نظر دریایی ارزشمند است. جزیره Wrangel بیشترین جمعیت شیرماهی اقیانوسی را دنیا دارا است، با حدود 100000 جانور که در جاهای شلوغ جزیره جمع شده اند و بیشترین تراکم خرس های قطبی قدیمی.

جزیره Wrangel جمعیت ساکن دائمی ندارد، اما 6 تا 7 نفر محیط بان برای انجام وظایف مختلف مثل آنالیز اکولوژیکی حیات وحش، نگهداری از پناهگاه های زمینی، و کار با گروه های علمی، محققین و گروه های گردشگری که از جزیره تماشا می نمایند، در اینجا ساکن هستند.

محیط بانان در تعدادی کلبه کهنه که پنجره هایشان با میخ های فلزی تیز برای جلوگیری از حمله خرس ها حفاظت شده است، زندگی می نمایند. آن ها اجازه حمل سلاح را ندارند، اما تفنگ های شعله ای و اسپری فلفل با خود حمل می نمایند. امکانات موجود در جزیره ابتدایی هستند و شرایط کلبه ها و وسایل نقلیه محدودی که در اختیار دارند، خیلی بد است. آن ها ابزارآلات خوب برای تعمیر و جایگزینی قطعات وسائل نقلیه مثل تایر ماشین را در اختیار ندارند که باعث ایجاد مسائل جدی در ارتباطات آن ها شده و نگرانی های جدی امنیتی را در آن مکان به همراه دارد.

ارتباط با جزیره به وسیله سیگنال های رادیویی صورت می گیرد، البته اگر شرایط مناسب باشد. جریان برق به وسیله ژنراتورهای دیزلی تامین می گردد، اما وجود ذخایر سوخت همواره تضمین نمی گردد.

امروزه جزیره Wrangel یکی از کم بازدیدترین و محدودترین منطقه ها طبیعی در دنیا است. گردشگر ها برای بازدید از این محل احتیاج به کسب اجازه از مسئولان روسی دارند که برخی معتقد هستند کار دشواری است.